14. Niet iedere kerk die zich christelijk noemt is ook werkelijk                     christelijk

 

Als een kerk of een gemeente het ware evangelie[1] niet gelooft, dan is het een valse christelijke kerk. Vals, dat wil zeggen: namaak, pseudo. Doorslaggevend is wat de leiding van een kerk officieel[2]en in de praktijk zegt te geloven.

 

Er zijn vele pseudo-christelijke kerken. Neem b.v. de Rooms-katholieke Kerk. Daar geeft men wel een correct antwoord op de vraag wie Jezus is. Maar de vraag wat een mens moet doen om behouden te worden wordt verkeerd beantwoord[3]. De Rooms-katholieke Kerk brengt niet het ware, het bijbelse, evangelie.

 

Je hebt volledig valse kerken zoals de Rooms-katholieke Kerk. Je hebt ook kerken, zoals b.v. de Nederlands Hervormde Kerk, waar in de officiële geloofsbelijdenis wel het ware evangelie wordt beleden. In de praktijk echter mag ieder in die kerken geloven wat hij of zij wil. De leertucht[4] wordt niet gehandhaafd. Dit heeft er toe geleid dat deze kerk wordt geleid en gedomineerd door valse leraren[5]

 

 



    [1]Zie noot 81

    [2]B.v. in een geloofsbelijdenis. Een geloofsbelijdenis is een opsomming van de hoofdzaken die men gelooft. Veel kerken hebben een, door die kerken zelf samengestelde of van anderen overgenomen, geloofsbelijdenis. In zo'n geloofsbelijdenis wordt dan uitgesproken wat men belijdt te geloven. Vaak is de geloofsbelijdenis bindend, dat wil zeggen, de leden moeten de geloofsbelijdenis onderschrijven. Als het inderdaad om de ‘voor het behoud noodzakelijke’ bijbelse waarheden gaat is dat ook terecht.

    [3]Zie bijlage F, punt F.5.

    [4]Voor uitleg wat de bijbel zegt over "leertucht", zie hoofdstuk 12.

    [5] Het gaat om vrijzinnige dominees en kerkleiders. Die zijn in de meerderheid en bepalen in grote mate             het beleid. Zie voor uitleg over wat vrijzinnig is, hieronder hoofdstuk 15, punt 15.2.2.